نویسنده این سفرنامه، زنده‌یاد علی‌اصغر فقیهی است که در این سفرنامه به مسافرت خویش به قاره آفریقا پرداخته است. ایشان علت سفر به این دیار را تحقیقی جامع پیرامون این قاره و آداب و سنن اجتماعی و وضعیت مذاهب آن ذکر کرده‌اند. این سفر در سال ۱۳۵۲ انجام شده است. این سفرنامه گزارش دیداری است از کویت، عربستان سعودی، اتیوپی (حبشه)، کنیا، اوگاندا، آفریقای جنوبی، مصر، لبنان و شرح مشاهدات و اوضاع گوناگون هر یک از آنها از جمله سفری چندروزه به پارک‌های جنگلی کنیا، همچنین وضع قبیله معروف ماسایی و کیفیت آپارتاید (تبعیض نژادی) در آفریقای جنوبی و موضوعات دیگر. در لابلای کتاب عکس‌های متعددی از اماکن و مواضع معرفی‌شده به چاپ رسیده است. نویسنده درباره هر کشور اطلاعاتی درباره تاریخ، فرهنگ، دین، زبان، وضعیت اسلام و مذهب تشیع، آداب و رسوم و آثار و اماکن تاریخی و دیدنی و مذهبی به‌ویژه مساجد فراهم آورده است.
